پیوند عمیق ادبیات کردی با زبان و ادبیات فارسی و بررسی وجوه مختلف این ارتباطات میتواند بسیاری از زوایای حیات فرهنگی و هنری منطقه را نشان دهد. بیگمان شاعرانی همانند حافظ و سعدی تاثیر مهمی بر شعر و اندیشه در سراسر خاورمیانه داشته و توانستهاند علاوه بر گسترش شعر و ادبیات فارسی، در حوزۀ هنر و ادبیات اسباب همگرایی فرهنگی و ادبی در حوزه ادبیات منطقه شوند. در حوزۀ شعر کردی شاعران بسیاری همانند؛ ملای جزیری، نالی، محوی دراشعارخود در حیطههای ادبی، زبانی و فکری تحت تاثیر شاعرانی همانند حافظ، سعدی و مولانا و... بودهاند. علاوه بر شاعران کرد، مولانا خالد نقشبندی یکی از شاعران و ادیبان قرن دوازدهم هجری و یکی از چهرههای تاثیر گذار در حوزۀ عرفان و تصوف درکردستان و خاومیانه است که در نامههای فارسی خود بسیار تحت تاثیر شعر فارسی و بهویژه اشعار حافظ و سعدی بوده است. ما دراین مقاله نامههای مولانا خالد را بررسی کرده، به شیوهای توصیفی-تحلیلی به تشریح دلایل تاریخی و ادبی و اجتماعی بهره گیری مولانا خالد از اشعار سعدی شیرازی پرداختهایم که مشخص شد مولانا خالد بر اساس سوابق فرهنگی مشترک و آموزش زبان فارسی در حجرهها و مراکز علوم دینی کردستان و همچنین ارتباط با کردستان ایران با زبان فارسی وآثار سعدی آشنایی یافتهاست و در نامههای خود در مضامین پند و اندرز ، هشدار وانذار، بیان دوستی و محبت و عرفان و تصوف از اشعار و افکار سعدی بهره برده است.