TY - JOUR ID - 2853 TI - آموزه‌های سلوک در مثنوی مولوی و بازتاب آنها در مثنویهای سلطان‌ولد JO - مجله مطالعات ایرانی JA - JIS LA - fa SN - 1735-0700 AU - واثقی, داود AU - ملک ثابت, مهدی AU - کهدویی, محمد کاظم AD - دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه یزد، ایران AD - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه یزد، ایران AD - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 19 IS - 38 SP - 269 EP - 299 KW - مولوی KW - سلطان‌ولد KW - مثنوی معنوی KW - مثنویهای سلطان‌ولد KW - آموزه‌های سلوک DO - 10.22103/jis.2019.13703.1920 N2 - مولانا جلال‌الدّین از عرفای شهیر جهان اسلام است که تلاطم امواج تعلیماتش سراسر جهان را فرا گرفته است؛ مثنوی معنوی او مجموعه‌ای است مشحون از تعالیم و آموزه‌های بی‌بدیل که بشر را به سعادت حقیقی رهنمون می-سازد. سلطان‌ولد به عنوان فرزند و مرید مولانا از دریای معارف پدر سیراب گشته و با تجربیات و مکاشفات جدیدی که در عرصۀ عرفان دارد، به آنها تبلوری خاص بخشیده است. نگارندگان در این جستار آموزه‌های سلوک را در مثنوی مولوی بررسی می‌کنند و میزان بازتاب آنها را در مثنویهای سلطان‌ولد آشکار می‌سازند. نتیجۀ پژوهش ما را به این حقیقت رهنمون می‌کند که بسیاری از آموزه‌های عرفانی موجود در مثنوی معنوی در این مثنویها بازتاب یافته و سلطان‌ولد در مباحثی مانند ریاضت، جوع، چله‌نشینی و ذکر از اندیشۀ مولانا تأثیر پذیرفته است. مولانا و به تبع او سلطان‌ولد راه رستگاری را در ریاضت و جهاد اکبر می‌دانند و به سالکان توصیه می‌کنند که سخرۀ نفس امّاره نشوند و در سایۀ عنایت انسان کامل آن را مهار کنند؛ علاوه بر این، عارف بلخی و مریدش سلطان‌ولد جوع را متعلق به خاصان حق و این موهبت الهی را موجب شکوفایی قابلیتهای معنوی انسان دانسته‌اند. در اندیشۀ مولانا و به تأسی از او سلطان‌ولد خلوت و عزلت امری ضروری نیست و مصاحبت با انسان کامل بسی برتر از آن است؛ این دو مرشد طریقۀ مولویه ذکر خدا را زدایندۀ اوهام از خاطر مریدان می‌دانند و مراتب ذاکران را متفاوت می‌شمارند. UR - https://jis.uk.ac.ir/article_2853.html L1 - https://jis.uk.ac.ir/article_2853_c166db4e8746217fd20972744bc0dd93.pdf ER -