کتابنامه
الف. کتابها
۱. آدمیّت، فریدون. (۱۳۵۷). اندیشههای میرزا آقاخان کرمانی. تهران: پیام.
۲. اشپولر، و دیگران. (۱۳۸۰). تاریخنگاری در ایران. ترجمۀ یعقوب آژند. تهران: نشر گستره.
۳. انوار، سید عبدالله. (۱۳۵۱). فهرست نسخ خطی کتابخانۀ ملی (جلد سوم کتب فارسی از شماره ۱۰۰۱-۱۵۰۰). تهران: نشر وزارت فرهنگ و هنر.
۴. براون، ادوارد. (۱۳۷۵). تاریخ ادبیات ایران از صفویه تا عصر حاضر. ترجمۀ بهرام مقدادی. تحشیۀ ضیاءالدین سجادی و عبدالحسین نوائی. تهران: مروارید.
۵. ________ . (۱۳۷۶). یک سال در میان ایرانیان. ترجمۀ ذبیح الله منصوری. تهران: صفّار.
۶. بهار، محمدتقی (۱۳۸۱). سبکشناسی یا تاریخ تطوّر نثر فارسی (جلد ۲). تهران: زوار.
۷. _______. (۱۳۸۶). سبکشناسی یا تاریخ تطوّر نثر فارسی (جلد ۳). تهران: امیرکبیر.
۸. بهرام بن فرهاد و فرزانه پارسی. (۱۲۲۳ یزدگردی). شارستان (با) چارچمن. بندر بمبئی.
۹. پیرنیا، حسن و عباس اقبال آشتیانی. (۱۳۸۰). تاریخ ایران از آغاز تا انقراض قاجاریه. تهران: خیام.
۱۰. توکّلی طرقی، محمد. (۱۳۸۱). تجدّد بومی و بازاندیشی تاریخ. تهران: نشر تاریخ ایران.
۱۱. شکوری، ابوالفضل. (۱۳۷۱). جریانشناسی تاریخنگاریها در ایران معاصر. قم: بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی ایران.
۱۲. حسینی فسائی، حاج میرزا حسن. (۱۳۷۸). فارسنامۀ ناصری(ج ۲). به تصحیح منصور رستگار فسائی. تهران: امیرکبیر.
۱۳. دانشپژوه، محمدتقی. (۱۳۴۱). فهرست نسخههای خطی کتابخانه دانشکدۀ ادبیات (ضمیمۀ سال دهم مجلۀ دانشکدۀ ادبیات). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
۱۴. فردوسی، حکیم ابوالقاسم. (۱۳۷۴). شاهنامۀ فردوسی (ج ۱). به تصحیح ژول مول. تهران: علمی و فرهنگی.
۱۵. میرخواند، محمد بن خاوند شاه بن محمود. (۱۳۸۰). تاریخ روضة الصفا فی سیرة الانبیاء و الملوک و الخلفا (بخش اول و دوم از جلد اول). به تصحیح جمشید کیانفر. تهران: اساطیر.
۱۶. منزوی، احمد. (۱۳۸۲). فهرستواره کتابهای فارسی (جلد ۲). تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
۱۷. _________ . (بیتا). فهرست نسخههای خطی فارسی (جلد ۶). تهران: نشر مؤسّسۀ فرهنگی منطقهای.
۱۸. وقار شیرازی، احمد بن محمد شفیع. تاریخ سلاطین عجم. نسخه خطّی متعلّق به کتابخانۀ ملی، به شمارۀ ثبت ۱۲۱۱ف.
۱۹. ___________. (۱۳۸۲). دیوان وقار شیرازی (۱۲۳۲-۱۲۹۸). به تصحیح داریوش کاظمی، و مقدمهنویسی ماهیار نوابی. کرمان: دانشگاه آزاد اسلامی کرمان.
۲۰. ماهیار نوّابی، یحیی. (۱۳۳۵). خاندان وصال شیرازی. بیجا: چاپخانه شرکت سهامی چاپ کتاب آذربایجان.
۲۱. هدایت، رضا قلیخان. (۱۳۸۲). مجمعالفصحا (بخش سوم از جلد دوم). به تصحیح مظاهر مصفّا، تهران: امیرکبیر.
ب. مقالهها
22. آدمیّت، فریدون. (۱۳۴۶). «انحطاط تاریخ نگاری در ایران». سخن. سال ۱۷ ، ش ۱، فروردین. صص ۱۷-۲۹.
23. افشار، ایرج. (۱۳۸۰). «نگاهی گذرا به تاریخ نگاری ایرانیان». یاد پاینده: مجموعه چهل گفتار پژوهشی . به کوشش رضا رضازاده لنگرودی. تهران.
24. سلیمانزاده، علیرضا. (۱۳۸۹). «جستاری در نسخۀ خطی روزمه خسروان پارسی». گنجینه اسناد. سال بیستم، ش ۷۹، پاییز. صص ۲۲-۴۱.
25. ربیعی، منیژه. (۱۳۸۰)، «تاریخ نگاری در دوره قاجار و پهلوی». دانشنامۀ جهان اسلام (ج ۶). تهران: دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
26. زرگرینژاد، غلامحسین. (۱۳۸۰). «خاوری شیرازی و تثبیت مکتب تاریخنویسی استرآبادی». تاریخ، ضمیمۀ مجله دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی. سال دوم، شماره یکم، مرداد. صص ۲۰۱-۲۳۵.
27. صفتگل، منصور. (۱۳۷۸). «تاریخ نویسی در ایران: از دارالفنون تا بر افتادن فرمانروایی قاجاریان». دانشگاه انقلاب. ش ۱۱۲، پاییز. صص ۱۵۳-۱۹۶.
)