بازتاب فرهنگ کار در ادبیات عامه گیلان؛ با نگاهی بر ضرب‌المثل‌های گیلکی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار پژوهشکده گیلانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

چکیده

ضرب‌المثل‌ها به مثابه بخش مهمی از فرهنگ عامه، نمایاننده فرهنگ و شخصیت جوامع مختلف هستند. وجود فرهنگ کار در هر جامعه‌ای یکی از مهمترین مولفه‌های تأثیرگذار در توسعه می‌تواند باشد. بخش قابل توجهی از پژوهش‌ها در ایران ضعف فرهنگ کار در ایران را یکی از مهمترین موانع توسعه معرفی می‌کنند. هدف این پژوهش  بررسی چگونگی بازتاب فرهنگ کار در فرهنگ عامه مردم گیلان با رویکردی توصیفی تحلیلی با استفاده از تحلیل محتوای ضرب المثلهای گیلکی است. بدین منظور تعداد3070 ضرب‌المثل مورد بررسی و خوانش قرار گفت. در ادامه، مثل‌های مورد بررسی ، ذیل 10مقوله‌ دسته‌بندی و مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد ارزش کار و تلاش، توجه به تخصص، مهارت و تجربه ، مشارکت و کار جمعی، فردگرایی خوداتکایی، تقدیرگرایی، دوراندیشی و آینده‌نگری، عنصر زمان و نظم و قاعده در کار، ارزش ثروت، رضایتمندی از کار از جمله مهمترین مؤلفه‌های مربوط به کار هستند که در ضرب المثلهای گیلکی بازتاب پیدا کرده‌اند. بررسی فراوانی مقوله‌ها حاکی از وجود نگرش مثبت نسبت به کار در فرهنگ عامه گیلان است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Reflection of work culture in Gilan popular literature; Looking at Gilaki proverbs

نویسنده [English]

  • Javad Nazarimoghaddam
Assistant Professor, Institute of Guilan studies, University of Guilan, Rasht, Iran.
چکیده [English]

Introduction

Culture and language are deeply related. Language, whether spoken, written, or visual, can better reflect origins and cultures than any other element. In order to get a true picture of the culture of work in Iranian society and to judge the accuracy of the claim of some experts that there is a weakness of work culture in Iranian society as an undesirable historical heritage, the study of popular culture and literature is important. Given the relationship between language and culture, the cultural characteristics of society should be reflected in the language and the popular culture and the literature of society. Proverbs, as one of the most important elements of popular literature, can to a large extent represent the culture and values ​​ governing the  society throughout history.
Studying how work culture is represented in the popular literature of different local cultures can be an important step in developing research in the field of anthropology and sociology of literature. Therefore, in this research, an attempt will be made to study and study the components related to cultural work in Gilan culture. The issue of this research is how to represent work culture in Gilaki proverbs.

Methodology

This paper is a descriptive and analytical study in which an attempt is made to refer to a part of the folk culture heritage of Gilan using content analysis method reflecting the work culture in Gilaki proverbs. Content analysis refers to any inferential method used regularly, objectively, and determining the characteristics of messages. After examining about 3070 Gilaki proverbs of East and West and the center of Gilan, 142 Gilaki-related cases related to work culture were extracted. In order to gain an understanding of the content of semantically ambiguous proverbs, an attempt was made to use several people familiar with the Gilaki dialect throughout the research process. Moreover, in this research, each of the proverbs were taken as one content unit. Subsequently, examples with common themes were placed under specific categories.

Discussion

Today, in development programs, the element of culture is more and more considered to the extent that cultural development is introduced as a factor in the movement and dynamism of society beyond development and economics. One of the most important factors in the development of any society is the existence of an efficient cultureal work and human resources. If we consider culture as a set of values, norms and belief systems of a society, then we can say that cultural work is in fact a set of common values ​​and beliefs of a group or work organization or an economic community in performing productive and service activities. Work culture is a set of internalized, desirable and appropriate behaviors in employees that is necessary for the development and success of the organization. According to Giddens (1994), work culture is a set of values ​​and norms that members of a group have and follow.
People's views on work, commitment and work consciousness, discipline, criticism, teamwork and cooperation and consultation in work, appreciation, looking at wealth, individualism, rationalism, responsibility, risk-taking and foresight, hard work are among the most important components in cultural work. In addition to the above, observance of work divisions and organizational issues, rational thinking in doing things, educatbility, saving on substance use, flexibility, interest and attachment to work, observance of occupational health and safety, use of new technologies are other components of work culture.
Since work culture is one of the signifiant factors of growth and development in any society, most experts introduce the training of human resources and its optimal use as one of the indicators of growth and development of societies. When the work culture in a society is weak, it means that there is no desire to work productively, hence the activities will be less effective. Some studies in Iran emphasize the weakness of work culture in Iranian society. On the other hand, most of the researches emphasize the lack of positive values ​​related to work in the culture and temperament of the Iranian society throughout history believing that laziness, tendency to destiny, irresponsibility and the lack of collective spirit along with other negative characteristics are the most visible obstacles to the development of Iranian society. Proverbs as a part of popular culture and literature can be a reflection of the culture of a society.

Conclusion

After repeated readings of the proverbs, major categories related to work culture were extracted. The value of work and effort, attention to expertise and skills and experience, teamwork and participation, individualism and self-reliance, foresight, attention to time, order in work, wealth, tendency to destiny are among the most significant components of work that are illustrated in Gilaki proverbs.
Among the components of work culture, the component of importance of work and effort (26%), specialization and core skills (15%), foresight and reasoning (11%) and individualism and self-reliance (10%)  are of the highest content frequency in the proverbs. Also, the study of proverbs shows that there is a positive attitude towards the component of participation and group work (8%), order and rule in work (8%). These components are compatible with the culture of development and entrepreneurship. The findings of many previous studies often emphasize the weakness of work culture in Iranian society and the reflection of Iranians’ negative attitude towards it in the popular literature. These studies introduce laziness and weakness in work culture in Iranian society as a historical issue. For example, Rezagholi (1373) and Ghazi Moradi (1389) consider the tendency to destiny and non-individualism of Iranian society throughout history as one of the obstacles to Iran’s development. However, the focus on popular culture indicates that the positive individualism is praised in Gilaki proverbs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iranology
  • popular culture
  • proverb
  • Gilaki
  • work culture
الف. منابع فارسی
احمدی، سیروس.(1390). «بررسی رابطه شخصیت و فرهنگ کار» ، علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد. سال 8. ش1 .صص:1-17.  
ازکیا، مصطفی و سلیمان پاک سرشت.(1377).«فرهنگ توسعه در ادبیات کرد» نامه علوم اجتماعی. ش12. صص: 25-41.  
اکبری، کرامت الله و مهرداد اردشیری.(1381). «بررسی عوامل مؤثر بر فرهنگ کار(مطالعه موردی کارکنان بخش دولتی استان کهگیلویه و بویراحمد)». پژوهشنامه علوم انسانی. ش 35. صص:181-210.
آزادارمکی ، تقی و همکاران.(1392).«تحلیل کیفی نگرش توسعه‌ای در ادبیات عامیانه: با تأکید بر ضرب المثلهای لری» جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی. شماره1 . صص: 9-34.
پاکتچی،احمد.(1387).«الزامات زبانشناختی مطالعات میان رشته‏ای»، فصلنامه مطالعات میان رشته‏ای علوم انسانی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. سال اول. شماره 1. صص:111-135.
جعفری، مصطفی و محمد حبیبی.(1381). «فرهنگ کار».  تدبیر.  ش 125.صص: 70 - 73
دلاور، علی.(1395). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی . تهران : رشد
دوپویی،گزاویه .(1374). فرهنگ و توسعه. ترجمه فاطمه فراهان و عبدالحمید زرین قلم تهران: انتشارات کمیسیون ملی یونسکو در ایران.
ذوالفقاری، حسن.(1386). «هویت ایرانی و دینی  در ضرب المثلهای فارسی». فصلنامه مطالعات ملی. سال هشتم . شماره2 . صص: 27-53.
رضاقلی،علی(1373). جامعه‌شناسی خودکامگی.تهران: نشر نی.
روشه،گی.(1392) تغییرات اجتماعی. ترجمه منصور وثوقی. چاپ بیست وچهارم. تهران: نشر نی. 
سبحانی‌نژاد، مهدی و رضا همایی.(1383). « میزان توجه به نگرش فرهنگ کار در کتابهای درسی دوره راهنمایی کشور». دوماهنامه دانشور رفتار. سال12 .ش 15.صص: 1-20.
سبزعلیپور، جهاندوست و  سیده باقره باقری.(1396). «شعر شالیزار و تحلیل محتوای آن». دوماهنامه فرهنگ و ادبیات عامه. سال5،ش14.صص:117-139.
سبزعلیپور، جهاندوست و رضا چراغی و رؤیا صفری.(1394). «واژه‌ها و اصطلاحات برنج و برنج‌کاری در گویش گیلکی». نامه فرهنگستان. زبان‌ها و گویش‌های ایرانی. شماره 5.صص: 174-204.
سید نورانی، سید محمدرضا و رضا وفایی یگانه.(1389). «فرهنگ کارآفرینی». ماهنامه مهندسی فرهنگی. سال 5 ش. 45 -46 . صص: 68-75 . 
ظاهری عبدوند، ابراهیم.(1397). «بازنمایی فرهنگ کار و کارآفرینی در ضرب المثلهای بختیاری»، دوماهنامه فرهنگ و ادبیات عامه .سال6 .شماره 24 . 19-45.
عربی، سید هادی و حمزه شیخیانی.(1389).«فرهنگ کار و نگرشهای جوانان مطالعه مردی  شهر قم» ، اسلام و علوم اجتماعی. س2 .ش 4 .صص: 143-164.
عزتی، فاطمه.(1391) «مؤلفه‌های سنتی کار در ادبیات شفاهی» .فرهنگ مردم ایران. ش28. صص:45-60.
فاستر،جرج. م .(1375). جوامع سنتی و تغییر ساختی.ترجمه مهری ثریا. تهران: مرکز پژوهشهای بنیادی وزارت ارشاد.
فاضلی، فیروز و فرشته آلیانی.(1394). «تحلیل و معنایابی کارنواها در تالشی جنوبی»، دوفصلنامه فرهنگ و ابیات عامه.ویژه نامه آواها و نواها و اشعار عامه فرهنگ مردم ایران . سال 3 . ش7 .صص:72-99 .
فخرایی، ابراهیم.(1394). ضرب المثل‌ها و اصطلاحات گیلکی. رشت: فرهنگ ایلیا .
فرهادی، مرتضی.(1388). انسان‌شناسی یاریگری. تهران: نشر ثالث.
فیوضات و مجید حسینی نثار.(1383) . «برررسی جایگاه کار و کوشش در شعر فارسی». پژوهشنامه علوم انسانی. شماره 41 42 .صص: 105- 130.
فیوضات، ابراهیم و محمد مبارکی.(1387). «فرهنگ کار و سرمایه صنعتی در ادبیات ایران».  پژوهشنامه علوم انسانی.  ش 57 . صص: 279-316 .
فیوضات، ابراهیم.(1386. نگرش ایرانیان به کار و صنعت. تهران.پژوهشگاه هنر فرهنگ و ارتباطات.
قاضی‌مرادی، حسن.(1389). پیرامون خودمداری ایرانیان. تهران: آمه.
کدیور، جمیله.(1374). «اقتدارگرایی از منظر فرهنگ عامه»، راهبرد. پاییز ، شماره 8 ،صص: 13-44.
کاوسی اسماعیل و فرزانه چاوش باشی.(1387). « فرهنگ و کارآفرینی سازمانی» در مجموعه مقالات فرهنگ و کارآفرینی. زیرنظر سید رضا صالحی امیری و همکاران ، تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام، پژوهشکده تحقیقات استراتژیک.
گیدنز،آنتونی.(1373).جامعه‌شناسی . ترجمه منوچهر صبوری.  تهران: نشر نی.
محسن تبریزی، علیرضا جزایری و محمد میرزایی.(1383).« سنجش میزان انگیزش به کار و عوامل مؤثر بر آن»، جامعه شناسی ایران. ش4 .صص: 3-31.
محسنی، منوچهر، و عذرا جاراللهی.(1382). مشارکت اجتماعی در ایران. تهران: آرون .
مدیری،فاطمه و  نادر مطیع حق‌شناس.(1396). «فراتحلیل مطالعات انجام شده در زمینه فرهنگ کار در ایران» . فصلنامه جمعیت. سال24 .ش 99-100 .صص: 109-128.
معیدفر،سعید.(1385). اخلاق کار و عامل مؤثر بر آن در کارکنان ادارات دولتی .رفاه اجتماعی. سال 6. ش23 .صص:321-341.
موسوی بازرگانی، جلال(1386). مؤلفه‌های کارآفرینی، تهران: رویش
 
ب. منابع لاتین
- Mowbray, Derek (2009). A Positive Work Culture for Wellbering and Performance at Work, : www.mas.org.uk