نقد و تحلیل ساختاری عنصر تکرار در واژانه مبتنی بر واژانه‌های نیلوفر مسیح (علمی- پژوهشی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی و مدیرمسئول نشریة پژوهش‌های نوین ادبی، سمنان

چکیده

چکیده                                                                                
واژانه یکی از ژانرهای مکتب اصالت کلمه است. این مکتب در اوایل دهة هفتاد و توسط آرش آذرپیک یکی از شاگردان بانو سیمین بهبهانی با انتشار کتاب جنس سوم و ارائة مانیفست خود، اعلام حضور و تا کنون بیش از سی ژانر ادبی را به ادبیات نوین و پسانیمایی ایران و ادبیات پسامدرن جهان معرفی نموده است. واژانه، ژانری فراساختارگرا است که واژگان در آن کلمه-‌شهروندانی در جامعة مدنی متن بوده و هر یک دارای مقام جامع وجودی و موجودی هستند و در آن شعریّت متن و روایت در هم تنیده شده‌اند. به گونه‌ای که آثار با فراروی از قاعدۀ همنشینی-جانشینی، و تمرکز توجه به مینی‌مالیسم در ادبیات و ساختار حسی-هندسی خلق شده‌اند که به هر زبانی که ترجمه شوند، ساختار حسی-هندسی خود را حفظ خواهد کرد و ادبیت متن حفظ خواهد شد. در این مقاله که با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای و به شیوۀ توصیفی-تحلیلی تدوین شده، عنصر تکرار که یکی از عناصر ساختاری موجود در شعر است، در ژانر واژانه و به طور مشخص در آثار شاعر کُرد زبان ایرانی «نیلوفر مسیح» مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و مشخص می‌شود که واژانه ضمن آن‌که بین صورت و محتوا وحدت ایجاد کرده، یک ژانر فراساختارگرا است که در آن عنصر تکرار توانسته علاوه بر ایجاد فرم، معنای ثانویه و هرچه دیداری‌تر نمودن اثر سبب تأکید و تکوین آثار نیز شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Criticism and Structural Analysis of the Repetition in the “Vazhaneh” Based on Niloofar Masih's Vazhaneh

نویسنده [English]

  • Zainab Noroozali
چکیده [English]

Abstract
Structuralism is a theory that recognizes, studies and examines phenomena based on the rules and patterns that have created their fundamental structure; will pay. This method deals with various scientific disciplines and the phenomena in them and considers the phenomena in them as collections of interconnected elements. Vocabulary is also one of the genres of the word originality school. This school announced its presence in the early seventies by Arash Azarpik, one of the students of Simin Behbahani, by publishing the book The Third Genre and presenting his manifesto, and so far more than 30 literary genres have been introduced to the modern and post-Nimai literature of Iran and the world's postmodern literature.Vocabulary is a meta-structuralist genre in which words are citizens-words in the civil society of the text, and each of them has a comprehensive status of being and being, and in which the poetics of the text and narration are interwoven. In this article, using library sources and in a descriptive-analytical way, Shada's collection; The element of repetition, which is one of the structural elements in poetry, has been examined and analyzed in the vocabulary genre, specifically in the works of the Iranian Kurdish poet Banu Nilofar Masih, and it is clear that vocabulary, while creating unity between form and content, is a genre. It is ultra-structuralist in which the element of repetition has been able to emphasize and develop the works in addition to creating a form, a secondary meaning and making the work more visual.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: structuralism
  • repetition
  • natural music
  • Vazhaneh
  • Niloofar Masih
منابع
الف. منابع فارسی
احمدی، پروین، (1397). تحلیل واژانه بر مبنای الگوی ارتباطی یاکوبسن. رخسار زبان سال دوم، شمارۀ چهارم. 22-45
آذرپیک، آرش و اهورا، هنگامه و مسیح، نیلوفر. (1396). چشم‌های یلدا و کلمه کلید جهان هولوگرافیک. تهران: روزگار
آذرپیک، علیرضا. (1397). واژانه و زبان‌شناسی ساخت‌گرا. رخسار زبان. دورة دوم. شمارۀ چهارم. 5-22
الیاده، میرچا. (1372). رساله در تاریخ ادیان. ترجمۀ جلال ستاری. تهران: سروش
بنی‌طالبی، امین و فروزنده، مسعود. (1396). بررسی انواع تکرار و کارکردهای آن در ویس و رامین. متون ادبی. دورة 9. شمارة 3. صص 27-42
جرجانی، الامام عبدالقادر. (1374). دلائل الاعجاز فی القران. مشهد: آستان قدس
دوستخواه، جلیل. (1389) اوستا (کهن‌ترین سروده‌ها و متن‌های ایرانی). چاپ نوزدهم. تهران. مروارید.
دورانت، ویل. (1392). مشرق‌زمین گاهوارۀ تمدن (ایران). حسین کامیاب و محمدامین علیزاده و فاطمه معیت. چاپ چهارم. تهران: بهنود.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا. (1379). موسیقی شعر. پیرایش ششم. تهران: آگاه
شهرویی، آریا. (1399). ویژه‌نامۀ شعر مکتب اصالت کلمه. ماهنامۀ فرهنگی ادبی سخن. سال پنجم. شمارۀ چهل و چهار. خرداد نود و نه. صص24-41
صفوی، کوروش. (1380). از زبانشناسی به ادبیات. جلد اول. چاپ دوم. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی
صهبا، فروغ. (1384). مبانی زیبایی شناسی شعر. مجلة علوم انسانی و اجتماعی. دورة 22. شمارة 3. صص 90-109
صمدی، مهرانگیز. (1383). ماه در ایران (از قدیمی‌ترین ایام تا ظهور اسلام). چاپ دوم. تهران: نشر علمی و فرهنگی
علوی‌مقدم، مهیار. (1377). نظریه‌های نقد ادبی معاصر. (صورت گرایی و ساختگرایی) تهران: سمت
علی‌پور، مصطفی. (1378). ساختار زبان شعر امروز. پیرایش سوم. تهران: فردوس
عفیفی، رحیم. (1374). اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی. تهران: توس
کیانی، محمد حسین. (1388). نگاهی به مسلک عرفانی اوشو در گرایش های معنوی سرزمین هند. مجلة پگاه حوزه. شمارة . پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
متحدین، ژاله. (1354). تکرار، ارزش صوتی و بلاغی آن. مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی مشهد. دورة 11. شمارة 3.  صص 51-56
مسیح، نیلوفر. (1396). کتاب الکترونیکی وطن/ من/ فرازن/ جهان/ ما/ جنس سوم. orianism.com
مسیح، نیلوفر. (1395). کتاب الکترونیکی وطن/ من/ فرازن/ جهان/ ما/ جنس سوم. orianism.com
مسیح، نیلوفر. (1394). گذری بر ژانر واژانه. روزنامة آرمان. سال شانزدهم. شمارة 2873 و 2876.  صص 6-7
مهاجر، مهران و نبوی، محمد. (1367). زبانشناسی و شعر. تهران: مرکز
منصوری، یدالله و حسن‌زاده، جمیله. (1378). بررسی ریشه‌شناسی افعال در زبان فارسی. زیر نظر دکتر سرکاراتی.تهران: فرهنگستان زبان جمهوری اسلامی ایران.
نوروزعلی، زینب. (1400). آنتولوژی زبانه نویسان ایران. تهران: شاپرک سرخ.
وحیدیان کامیار، مهران. (1386). وزن و قافیة شعر فارسی. پیرایش هفتم. تهران: نشر دانشگاهی.
هاشمی، شبنم. (1400). بانوی واژه‌ها. دیباچه: کرمانشاه
همتی، آریو و رشیدی، علی. (1400). جنبش ادبی 1400 (آنتولوژی فراشعر نویسان مولتی فونیک). تهران: مهر و دل.