استعاره‌پردازی عاشقانه از حیوانات دامی و بومی در ترانه‌های محلی ایران؛ نمونه موردی کرمان

نوع مقاله : علمی

نویسندگان

1 دانشیارعلوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد ایران

2 دانش‌آموخته دکتری علوم دامی، گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران

3 دانشگاه هنر اصفهان رشته پژوهش هنر دانشکده پژهشهای عالی و کارآفرینی

چکیده

رابطه انسان با حیوانات دامی در گذشته بنا بر یک پس‌زمینه روحی اخلاق‌گرا مبتنی شده بوده و اگرچه انسان‌ها حیوانات دامی را برای مصرف خوراکی و غیرخوراکی خود نگاه می‌داشته‌اند، اما رابطه بین آنان هرگز به سطح موجود تنزل پیدا نکرده بوده است. نگارندگان با هدف شناخت جایگاه حیوانات در فرهنگ بومی ایران، پرداخته و توجه خود را به نمونه موردی ناحیه کرمان در اوایل سده سیزدهم هجری معطوف کرده‌اند و در یک بررسی کیفی، 383 ترانه محلی از منطقه مورد اشاره، از یک منبع مشخص برگزیده و بررسی می‌کنند. یافته‌ها با روش توصیفی تحلیلی و مطالعات اسنادی نشان می‌دهد که در ترانه‌های بومی استعاره‌ها متوجه حیواناتی هستند که در زندگی روزمره‌شان حضور دارند؛ به جای هدهد پیام‌رسان، کبک سرمست قهقه‌زن نشسته و جای آهو را نیز قوچ و میش و گوسفند اشباع کرده است. شاعر مشارکت‌دادن حیوانات بارکش را در ماجراهای عاشقانه و وصف العیش‌هایش یاد می‌کرد. اسب برای یک مرد، یار و هم‌نشینی بوده که شریک اسرار او بوده است. ترانه‌سرای محلی جستجوی دلدار را به پوییدن بره در پی مادرش همانند می‌کند و یا رسیدن به کام دل را به شیرخواری بره‌ای تشبیه می‌کند؛ او زلف یارش را، به شاخ‌های معوج قوچ جنگی همانند کرده است. در نگاه ترانه‌سرای محلی، گرگ اجل در پوستین رقیبی می‌توانست درآید که معشوقه را چونان بره‌ای از میان رمه برباید و یا جایی دیگر رقیب به کفتار تشبیه می‌شود؛ و جایی دیگر یار به شیر تشبیه و گاه به یار بی‌وفا تعبیر می‌شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Romantic metaphors of native and domestic animals in Iranian folk songs; Case example of Kerman

نویسندگان [English]

  • Afshin Jafari Dehkordi 1
  • yaser rahimiyan 2
  • nahid jafari dehkordi 3
1 Department of Clinical Sciences, Veterinary Faculty, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
2 Ph.D in Animal Science, Department of Animal Science, Shahrekord Islamic Azad University, Shahrekord, Iran
3 PhD of the Art Research Faculty of Advanced Studies in Arts and Entrepreneurship, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Apart from negative environmental consequences, modern animal husbandry has also created unfortunate moral consequences. Studies show that the relationship between humans and domestic animals in the past was based on a moralistic spiritual background, and although humans kept domestic animals for their edible and non-edible consumption, the relationship between them has never been degraded to the existing level. In folk literature, there has been a very sentimental view of livestock. Although some cases suggest that they are derived from the official literature, there are many cases that show a very clear difference between the two. Metaphors in which friends are likened to deer and gazelles are familiar in Persian literature; But in folk literature, this case is rare, and the metaphor of romantic beauty is used from domestic animals. In their descriptive and analytical study, using documentary sources, the authors have addressed the issue of romantic metaphors in the oral literature of the native regions of Iran with the aim of understanding the place of animals in the native culture of Iran, and have focused their attention on the case example of Kerman district in the early 13th century. In a qualitative study, 383 local songs from the mentioned region were selected and analyzed from a specific source. The result of this point is that in Iranian culture, despite all the problems that nature has raised in front of man, animals, especially animals that live with him, have had a spiritual and spiritual place.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Folk songs
  • oral literature
  • love
  • man and nature
  • animal rights