بررسی مؤلفه‌های امید در دو شخصیت گیو و کاموس کشانی از شاهنامة فردوسی بر اساس نظریة اسنایدر

نوع مقاله : علمی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد- دانشگاه بوعلی سینا همدان

2 عضو هیات علمی/دانشگاه بوعلی سینا

چکیده

شخصیت‌پردازی به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های روایتگری، نقش مهمی در ماندگاری و برجستگی آثار داستانی ایفا می‌کند. شخصیت‌ها زیربنای اصلی هر سازة داستانی هستند و هر چه نویسنده بتواند شاکلة داستان خود را بر روی پایه‌های شخصیتی استوارتری بنا کند، می‌تواند به جادوانگی اثرش امیدوارتر باشد. در میان آثار کلاسیک ادبیات جهان، شاهنامة فردوسی اثری است که فراتر از آثار هم‌ردة خود به عناصر داستان نویسی اهمیت داده و حتی در بسیاری از موارد به معیارهای امروزی روایتگری پهلو می‌زند. شخصیت‌های این اثر بزرگ ادبی، ویژگی‌های اجتماعی، روانی و فردی منحصر به فردی دارند که آنها را به قهرمانانی چندبُعدی تبدیل کرده‌اند. با توجه به ماهیت حماسی شاهنامه، امید و نیروی انگیزه یکی از مؤلفه‌های روانی و روحی کاربردی است که حضورش به عنوان نیروی محرکه و پیش‌برنده برای اهداف حماسی در شخصیت‌ها احساس می‌شود. در پژوهش حاضر، به بررسی مؤلفة امید با تکیه بر نظریة اسنایدر در دو شخصیت گیو و کاموس که از نظر رفتاری کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند و ویژگی‌های مثبت و منفی شخصیتی در آنها بارز است، پرداختیم. تفکر هدف، تفکر گذرگاه و تفکر عامل مؤلفه‌های این بررسی هستند و در نهایت نتایج بررسی‌های این مقاله نشان می‌دهد که طبق نظریة اسنایدر، مؤلفة امید با همة ابعاد پیچیدة روانشناختی آن، اصلی‌ترین عامل محرک و پیش‌برندة این دو شخصیت برای خلق صحنه‌های حماسی و قهرمانی است. تفکر هدف و عامل در شخصیت گیو خود را به روشنی می‌نمایاند و در نتیجه بُعد انگیزشی امید در او غعالانه عمل می‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Study of hope parameters in Giv and Kamus Keshani characters from Ferdowsi's Shahnameh based on Snyder's theory

نویسنده [English]

  • kimia kalhory 1
1 Buali Sina university
2
چکیده [English]

Characterization is one of the most important narrative features as an important role in the permanence and prominence of narration. Characters are main parts of the narrative structure, and the more a writer can base his narration on a more constant character, the more hopeful he can be about his work immortality the more a writer can base his narration on a more constant character, the more hopeful he can be about his work immortality. Ferdowsi's Shahnameh is a work considering more attention to narration elements among the world classics literature than its contemporary factors. This great literary work has unique social, psychological and characteristic features characters that have turned them into multidimensional heroes. By considering the epic nature of Shahnameh, hope and motivation is one of the applied psychological and spiritual parameters as a motivational force to promote epic goals in the characters. In this study, the hope parameter has been considered based on Snyder's theory in Giv and Kamus Keshani characters completely different and Positive and negative personality traits are evident in them. Objective thinking, passage thinking and agent thinking are the components of this review and as the results illustrate, hope parameter is the main motivational factor to promote these two characters creating epic and heroic scenes by all its psychological dimensions based on Snyder’s theory. The thinking of the goal and the agent in Gio's character shows itself clearly, and as a result, the motivational aspect of hope works brilliantly in her.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Shahnameh
  • Hope
  • Snyder
  • Giv
  • Kamus