بررسی و تحلیل دلیل کشتن داریوش سوم هخامنشی(براساس نظریه فرهنگی میشل فوکو)

نوع مقاله : علمی

نویسنده

گروه تاریخ-دانشکده ادبیات و علوم انسانی-دانشگاه لرستان-خرم اباد-ایران

چکیده

داریوش سوم(۳۳۶-۳۳۰ ق.م) آخرین شاه هخامنشی می باشد که دوره حکومت وی مصادف شد با حمله اسکندر مقدونی. داریوش نتوانست جلوی لشکر مقدونی یونانی را بگیرد و سرانجام در زمان این شاه سلسله هخامنشی منقرض شد. خود داریوش نیز بعد از فرار های مکرر از جلوی سپاه اسکندر، سرانجام توسط بسوس ساتراپ باکتریا(بلخ) و طرفداران پارسی او کشته می شود. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی، تحلیلی و استفاده از منابع و مآخذ معتبر تاریخی می باشد. در این پژوهش فرض بر این می باشد که داریوش در مقابله با اسکندر و لشکر او دچار اشتباهات سیاسی و نظامی متعدد شده و در نبرد ها به جای اینکه جهت افزایش روحیه لشکریان خود مقاومت نماید، پا به فرار می گذاشت. بنابراین مشروعیت خود را در میان بسیاری از پارسیان از دست داد و آنها به فکر چاره می‌افتند. سرانجام بسوس و یارانش جهت نجات سلسله هخامنشی ابتدا داریوش را از سلطنت خلع نموده و دستگیر می نمایند و چون داریوش تلاش نمود خود را به اسکندر تحویل دهد، جهت جلوگیری از اسارت داریوش و بر باد رفتن آبرو و شأن سلسله هخامنشی، مجبور به کشتن وی می شوند. بنابراین با توجه به نظریه فرهنگی میشل فوکو، داریوش که در ابتدا به خاطر شجاعت و لیاقت خود به پادشاهی انتخاب گردید، بعد از فرار های متعدد در نبرد ها،مشروعیت خود را نزد یاران خود از دست داده و کشته می شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigation and analysis of the reason for the assassination of Darius III of the Achaemenids (based on the cultural theory of Michel Foucault)

نویسنده [English]

  • karim golshanirad
department of history.faculty of human scintifiece.univercity of lurestan.khoramabad.iran
چکیده [English]

Darius III (336-330 BC) is the last Achaemenid king whose reign coincided with the invasion of Alexander the Great. Darius could not stop the Macedonian-Greek army, and finally the Achaemenid dynasty became extinct during this reign. Darius himself, after repeated escapes from Alexander's army, was finally killed by Bessus Satrap Bactria (Balkh) and his Persian supporters. The research method in this research is descriptive, analytical and the use of valid historical sources and references. In this study, it is assumed that Darius made numerous political and military mistakes in confronting Alexander and his army, and instead of resisting to increase the morale of his army, he fled. So it lost its legitimacy among many Persians and they were thinking of a solution. Finally, in order to save the Achaemenid dynasty, Bessus and his allies first dethroned and arrested Darius, and when Darius tried to surrender to Alexander, he was forced to kill him in order to prevent Darius's captivity and the loss of the Achaemenid dynasty. Thus, according to Michel Foucault's cultural theory, Darius, who was initially elected to the kingdom because of his courage and merit, loses his legitimacy with his allies and is killed after numerous escapes in battle.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : Darius III
  • Bessus
  • Bacteria
  • Legitimacy
  • kill
الف. منابع فارسی
استرابون(۱۳۸۲). جغرافیای استرابو((سرزمین‌های زیر فرمان هخامنشیان))، ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده، تهران، موقوفات محمود افشار.
اومستد، آلبرت(۱۳۸۳) .تاریخ شاهنشاهی هخامنشی، ترجمۀ محمد مقدم، تهران، علمی و فرهنگی.
بریان، پیر(۱۳۸۱). امپراتوری هخامنشی، ترجمۀ ناهید فروغان ،جلد دوم ،تهران ،قطره.
بیانی،شیرین(۱۳۸۷). تاریخ ایران باستان، جلد ۲، تهران ،سمت.
پلوتارک(۱۳۶۹). حیات مردان نامی، ترجمۀ رضا مشایخی، تهران، علمی و فرهنگی.
پیرنیا، حسن(۱۳۷۵). تاریخ ایران باستان، جلد دوم، تهران، دنیای کتاب.
تسلیمی، علی(1388).بوطیقا و فرهنگ، نقد ادبی ،نظریه‌های ادبی و کاربرد آن‌ها در ادبیات فارسی،تهران،کتاب آمه.
جمشیدی‌ها، غلامرضا، باینگانی، بهمن(1390). «فوکو ،تاریخ و روش شناسی تاریخی»، شمارۀ 23، مجلۀ برگ فرهنگ.
خائفی، عباس(1391). «بررسی سه قطره خون هدایت بر مبنای نظریۀ قدرت میشل فوکو»، مجلۀ بوستان ادب، دانشگاه شیراز، سال چهارم، شمارۀ اول، بهار.
خدادادیان، اردشیر(۱۳۸۳). تاریخ ایران باستان، جلد اول، تهران، سخن.
داندامایف، محمد(۱۳۷۳). ایران در دوران نخستین پادشاهان هخامنشی، ترجمۀ روحی ارباب، تهران، علمی و فرهنگی.
داندامایف، محمد(۱۳۸۱). تاریخ سیاسی هخامنشیان ،ترجمۀ خشایار بهاری ،تهران ،کارنگ.
دریفوس، هیوبرت و رابینز،پل(1387). میشل فوکو،فراسوی ساختارگرایی و هرمونتیک،ترجمۀ حسین بشیریه، تهران، نشر نی.
دیودسن، ماری ترز(۱۳۸۳). به دنبال اسکندر، ترجمۀ شورا منزوی، تهران ،ققنوس.
دیوید کوزنز، هوی(1380). فوکو در بوتۀ نقد، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران،نشر مرکز.
رجبی، پرویز(۱۳۸۱).هزاره‌های گمشده، جلدسوم، تهران، توس.
رسولی، آرزو( ۱۳۹۶ ).«نقد فرهنگی در مطالعات تاریخی شورش گئوماته و به قدرت رسیدن داریوش بزرگ»، شمارۀ ۲۰ بهار و تابستان، سیستان و بلوچستان، پژوهش تاریخی اسلام و ایران.
زرین‌کوب، عبدالحسین(۱۳۶۴). تاریخ مردم ایران کشمکش با قدر‌ت‌ها، جلد اول، تهران، امیرکبیر.
زرین‌کوب، روزبه و علی‌محمد، نعمت‌الله(۱۳۹۱) «.بسوس یا اردشیر چهارم هخامنشی»، دورۀ۴، شمارۀ۲، پاییز و زمستان،تهران، پژوهش‌های علوم تاریخی.
سیسیلی، دیودور(۱۳۸۴). کتابخانۀ تاریخی، ترجمۀ حمید بیکس شورکایی و اسماعیل سنگاری، کتاب دوم، تهران، جامی.
شارپ، تورمن(۱۳۸۸). فرما‌ن‌های شاهنشاهان هخامنشی، تهران، پازینه.
شاهی، داوود(1385). «فوکو و مساله تاریخ»، شمارۀ 10، تابستان، مجلۀ تاریخ اسلام در آیینۀ پژوهش.
صفایی، یزدان(۱۳۹۵).داریوش سوم آخرین شاه بزرگ، تهران، نشر همیشه.
ضیمران، محمد(1378).دانش و قدرت، تهران، هرمس.
عباس‌زاده، روح‌الله(1393). «روش شناسی انتقادی نظریه فرهنگی فوکو»، فصلنامۀ تخصصی اسلام و مطالعات اجتماعی، سال دوم، شمارۀ دوم، پاییز.
عریان، سعید(۱۳۸۲). راهنمای کتیبه‌های ایرانی میانه ،تهران، سازمان میراث فرهنگی.
فلاویوس، آریانوس(۱۳۹۳) .لشکرکشی اسکندر به ایران ،ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده، تهران، انتشارات دکتر محمود افشار.
کوهن، بروس(1369).مبانی جامع‌ شناسی، ترجمۀ غلامعباس توسلی و رضا فاضل، تهران، سمت.
گرشویچ، ایلیا(۱۳۸۵). تاریخ ایران دورۀ هخامنشیان، ترجم، مرتضی ثاقب‌فر، جلد دوم، تهران، جامی.
گلشنی راد، کریم (۱۴٠٠). «بررسی و تحلیل تأثیر شورش کوروش کوچک بر آشکار شدن نقاط ضعف امنیتی انتظامی سلسلۀ هخامنشی»، سال هشتم، شمارۀ سی‌ام، پاییز، تهران، مطالعات تاریخی انتظامی.
گلشنی راد،کریم(1400). «بررسی و تحلیل اقدامات امنیتی داریوش بزرگ»، مجلۀ مطالعات ایرانی، دورۀ20 ، شمارۀ 40.
گیرشمن،رومن(۱۳۸۹). ایران از آغاز تا اسلام، ترجمۀ محمد معین، تهران، دنیای کتاب.
میخائیل میخائیلوویچ، دیاکونف(۱۳۸۲). تاریخ ایران باستان ،ترجمۀروحی ارباب، تهران، علمی و فرهنگی.
نصیری‌پور، الهام(1390).ارزیابی الگوی تحلیلی میشل فوکو در مطالعات دینی، قم، بوستان کتاب.
هرودوت،(۱۳۶۲).تاریخ هرودوت،ترجمۀ وحید مازندرانی،تهران،علمی و فرهنگی.
هوار،کلمان(۱۳۸۴). ایران و تمدن ایرانی، ترجمۀ حسن انوشه، تهران، امیرکبیر.
هیوز، مارنی( ۱۳۸۶ ).پنجاه متفکر کلیدی در زمینۀ تاریخ، ترجمۀ محمدرضا بدیعی، تهران، امیرکبیر.
ب. منابع لاتین
-Arrian (1971). Anabasis Alexandri, published as the campaigns of Alexander, translated by Aurbery de selincurt , New York, penguin Book.
-Badian, E (1958). »The Eunuch Bagoas«, cambridge university press, New series,VOL8.
-curtius,Quintu (1976). History of Alexander, Johan. C. Rolf, London, Harvard University limited.
-Diodorus Siculus (1933). Iran and the ancient East in the historical library. Translated by C. H. Oldfather. Loeb Classical Library, Cambridge, MA: Harvard University Press.
-Gutting, Gary, (2005), Foucault: A Very Short Introduction, New York: Oxford. 
-hormozdyar, D. (1922). revayat of Darab Hormozdiar, edited by Arvad Mankeji Rostamji, bumbai: India press.
-Nardo,Don(1997). The persian Empire(world history),library binding,published by  Lucent books.
-Nicholas, Edfoster (2003). The persian policies of Alexander the great: from 330_323 Bc,Louisiamna state university and agricultural and mechanical college.
-plutarch(1932).The life of Alexander The great,translated by John dryden,Newyork,Random House,publishing.(In English)